Yazar: Henry Hill

Çeviri: M. Hulusi Cengiz

Yerel seçimlerin ardından Başbakan, parçalanmış bir partiyle ve imrenilmeyecek bir kaderle karşı karşıya. Muhafazakârların yok oluşundan sorumlu tutuluyor. Bu felakete nasıl tepki verilmeli? Muhafazakâr milletvekilleri farklı yaklaşımlar benimsemiş durumda. Cumartesi günü, kasvetin derinleştiği bir zamanda bir Muhafazakâr milletvekili- olağan şüphelilerden biri olmayan- yerel seçim sonuçlarını şöyle özetledi: "Felaket. Beklediğimden daha kötü ve tam bir hezimete işaret ediyor." Diğerleri ise futbol takımlarının durumu gibi konulara odaklandı.

Bazıları, "İşçi Partisi, 2009'da Cameron'ın izinden gitti ve çoğunluğu elde edemedi," gibi spin girişimlerinde bulundu, ancak bu grup oldukça azdı. Andy Street'in West Midlands'daki yenilgisinden sonra, umut ışığının son izleri de kayboldu.

Aylardır, yerel seçimlerdeki bu hezimetin Rishi Sunak'ın görevden alınma girişimine yol açacağı spekülasyonları yapılıyordu. Ancak en azından şu ana kadar böyle bir işaret görünmüyor. Bir bakan, "Partide bir yenilgi havası var," şeklinde bir açıklama yaptı.

Aslında, bir darbeyle ilgili engeller her zaman zorlu olmuştur. Başbakanın en büyük güvencesi şu: olası haleflerinden hiçbiri şu anda onun işini istemiyor. Arka planda birkaç liderlik kampanyası yürütülüyor olsa da hepsi genel seçimlerden sonraki yarışı hedefliyor. Kimse, tarihi bir yenilgi olarak şekillenecek bir seçimin yüzü olmaya istekli değil.

Muhafazakârlar, seçime altı ay gibi kısa bir süre kalmışken ve anketlerde geride oldukları bir dönemde, en dikkatli şekilde planlanmış ve tartışmasız liderlik değişimleri dışında pek bir şey yapamazlar.

2022 yazında olduğu gibi, Sunak ve Liz Truss arasında tam ve rekabetçi bir yarış, gemiyi geri döndürmek için yeterli zamanın olmadığı ve Muhafazakârların dördüncü başbakanı olarak ülkeye gitmesi gereken yaralı bir liderin atanması için büyük bir baskıyla karşı karşıya kalabilir. Bu durum, çok kamusal bir suçlama ve çekişme ortamına dönüşme riski taşıyabilir.

Seçmenler, hükümetin ülkenin sorunlarına odaklanmasını bekledikleri bir dönemde, böyle bir süreç muhtemelen bir sonraki seçimde Muhafazakârlara oy verme niyetinde olan ve giderek küçülen seçmen havuzu için fazla hoşgörülü bir davranış olarak görülebilir. ConservativeHome'un yerel seçim sonuçları ne olursa olsun parti üyelerinin neredeyse üçte ikisinin Sunak'ın istifa etmemesi gerektiğini düşünmesine şaşırmamalı.

Ancak bu sonuçların etkisi, başbakanın yakın kaderinin çok ötesine geçiyor. Yüzlerce meclis üyesinin kaybedilmesi, Muhafazakâr kampanya makinesine ciddi bir darbe vuracaktır: Üyeliklerin azaldığı bir dönemde, herhangi bir koltukta oyları en üst düzeye çıkarmak için gerekli olan seçmenlerin çekirdeğini oluşturanlar (ve onların arkadaşları ve aileleri) bu meclis üyeleridir.

İngiltere'nin geniş bir bölümünde, piyadelerin safları artık ciddi şekilde seyrelmiş durumda. Koltuklarını kaybedenlerin birçoğu, hükümetin yeniden seçilmesine yardımcı olmak için akşamlarını ve hafta sonlarını vermeye daha az istekli olacaktır.

Reform UK gibi bir faktör de var. Blackpool South'da Muhafazakarları geçerek ikinci sıraya yerleşseydi, yaşanabilecek panikten kurtulmuş olurduk. Ancak çok yaklaştı ve aday olduğu yerlerde Muhafazakârlar, genel seçimlerde oynayabileceği rolün acımasız bir ön izlemesi olarak, hissedilir bir şekilde acı çekti.

CCHQ için şimdi en büyük soru, Reform ‘un ara seçimlerde daha iyi mi yoksa daha kötü mü performans göstereceği. Normalde bu tür yarışmalar, küçük partilerin lehine olur ve kıt kaynaklarını yoğunlaştırmalarına ve hükümetin tavizlerini dikkate almadan yerel kaygılar üzerine kampanya yürütmelerine olanak tanır.

Ancak Reform UK, güçlü bir aktivist tabanına sahip değil (bir üyelik kuruluşu bile değil). Yerel mesajlarını da özenle seçmiyor, bunun yerine göçmenlik ve "sosyalizm" gibi konular üzerinden genel bir atmosfer yaratmayı tercih ediyor. Bu tür bir parti, İşçi Partisi ve Muhafazakârlar yüzlerce sandalyeye yayılmışken daha etkili olabilir.

Bu durumda, Muhafazakâr stratejisinin değişmesi gerektiği çok açık. Anketler aylardır, partinin seçimlerde son derece savunmacı bir yaklaşım benimsemesi, eski savaş alanlarını bir kenara bırakması ve bir zamanlar güvenli olarak görülen yerlerde yeni stratejiler geliştirmesi gerektiğini vurguluyor.

Ancak resmi olarak, CHPM 80/20 yaklaşımına bağlı kalmaya devam ediyor: en savunmasız 80 koltuğu savunurken bir dizi hedefe saldırmak. Bu 2021'de makul bir duruş olabilirdi, ancak şu anda çılgınlık, kazanılamayacak yarışmalarda kaynakları boşa harcayarak partinin aksi takdirde elinde tutabileceği koltukları kaybetmesine yol açabilir.

Yine de bu, birçok Muhafazakâr milletvekiline koltuklarının kurtarılamaz olduğunu söylemek anlamına gelecektir- ve bu milletvekilleri, seçim riskleri konusunda başka bir perspektif edinmeye başlayabilirler.

Başbakan, şu anki haliyle sevilmeden ama rakipsiz bir şekilde yoluna devam etme eğiliminde görünüyor. Ancak partinin farklı kanatları, herkesin yaklaştığını düşündüğü ama kaçınılmaz görünen bir yenilgiyi açıklamak için büyük bir mücadeleye hazırlanıyor. Bu, partinin içindeki dinamiklerin nasıl değişebileceğine dair ilginç bir gözlem olacak gibi görünüyor.

Kaynak: www.theguardian.com

*İçerik orijinal haline bağlı kalınarak çevrilmiştir. Makalede ifade edilen görüşlerin sorumluluğu yazara aittir, söz konusu yazı ve görüşler Hamaset'in editoryal politikasını yansıtmayabilir.