Yazar: Jamie Dettmer

Çeviri: M. Hulusi Cengiz

Ukrayna, Kursk işgaline verilecek yanıtı beklerken, Rus lider bir kez daha bir krizle yüzleşiyor.

Ukraynalı askeri yetkililer şaşkın. Rusya'nın Kursk bölgesine yaptıkları sürpriz saldırıya karşı daha büyük ve çok daha şiddetli bir karşılık bekliyorlardı. Ancak Kremlin kontrolündeki medyanın başarılı direniş iddialarına rağmen, şu ana kadar bu iddiaları doğrulayan çok az kanıt var. Peki ama neden?

Bu, Ukrayna savaşında sıkça gördüğümüz Rus askeri beceriksizliğinin bir göstergesi mi? Yoksa Vladimir Putin'in ordu komutanları, Donetsk cephesinden çok fazla birlik kaydırmamak için gerekli gücü toplamakta zorlanıyor mu?

 Putin, daha büyük bir hamle mi planlıyor – belki de Kiev'e büyük bir füze, insansız hava aracı ve roket saldırısı ya da caydırmak ve cezalandırmak için taktik bir nükleer bomba kullanımı? Ya da belki de sorumluluğu üstlenmesi için atadığı Aleksei Dyumin bir plan hazırlamak için acele etmiyor olabilir mi?

Her iki durumda da temel soru şu: Putin ne yapacak?

Dyumin ise hafife alınacak biri değil. Batı medyası tarafından "Putin'in koruması" olarak adlandırılan Dyumin, 1999'da Rus liderin kişisel korumasıyken Federal Koruma Servisi başkan yardımcılığına terfi etti. Ancak 52 yaşındaki bu adamın yetenekleri bunlarla sınırlı değil. Kursk'ta doğmuş olması sebebiyle bölgeyi iyi biliyor ve babası, Savunma Bakanlığı'nın Ana Askeri Tıp Müdürlüğü'nün 4. Dairesi'nin başında bulunduğundan, Rus ordusuna derinden bağlı.

Dyumin, askeri okulda eğitim aldı ve mühendislik okudu. Kırım'ın ilhakı sırasında askeri istihbarat müdürlüğünün (GRU) özel kuvvetlerinin başkan yardımcılığına yükseldi. Ayrıca, Ukrayna'nın Rusya yanlısı eski Cumhurbaşkanı Viktor Yanukoviç'in kaçışını organize ettiği iddia edilen Dyumin, 2016'da Tula'nın soğukkanlı ve etkili valisi olmadan önce Rus Kara Kuvvetleri Genelkurmay Başkanı ve Savunma Bakan Yardımcısı olarak görev yaptı.

Bu yılın başlarında Kremlin'e atanan Dyumin, bazıları tarafından Putin'in olası halefi olarak görülüyor.

Patronuna benzer şekilde, yetenekli, acımasız ve soğukkanlı biri olarak kabul ediliyor. Ayrıca metodik olduğu biliniyor; bu da Rusya'nın karşı saldırısının gecikmesinin olası bir açıklaması olabilir.

Ancak başka bir olası açıklama da Putin'in bir kriz anında nasıl felç olabileceğini ve hatta kamuoyunun gözünden nasıl kaybolabileceğini bir kez daha göstermesidir. Bu özellik, daha önce Alman kuvvetleri 1941'de Sovyetler Birliği'ne girdiğinde kulübesine çekilip iletişimi kesen Joseph Stalin ile karşılaştırmalar yapılmasına neden olmuştu.

Bu paralellik, ilk olarak Covid-19 salgını sırasında Moskova'daki eleştirmenleri tarafından gündeme getirildi. Moskova'nın eteklerindeki Novo-Ogaryovo malikanesine kapanan Putin, başkent ölümcül virüsle mücadele ederken büyük ölçüde ortalıkta yoktu. İngiltere Kraliyet Birleşik Hizmetler Enstitüsü'nde analist olan Mark Galeotti, Putin'in "bazı ciddi zorlukların başkasının sorunu haline gelmesine" izin verme eğilimine dikkat çekti.

Bu eğilim, Putin'in yönetimi altındaki insan kaynaklı ya da doğal felaketlerin neden olduğu krizlere tepki verme şeklini açıklayabilir. Örneğin, 2000 yılında Kursk nükleer denizaltısı Barents Denizi'nde battığında, Putin Soçi'deki konutunda tatildeydi. Yokluğu nedeniyle bir medya fırtınası patlak verdiğinde nihayet 118 kurbanın yakınlarıyla bir araya geldi, ancak bu toplantı pek iyi geçmedi.

 Ardından 2018'de Sibirya'nın Kemerovo kentinde 41'i çocuk en az 64 kişinin ölümüne neden olan büyük bir alışveriş merkezi yangınına yavaş müdahale ettiği için eleştirildi. Felaketin ardından, acılı aileler tarafından aynı hatayı tekrarlamakla suçlandı.

Ukraynalı liderler ve komutanlar şimdi Rusya'dan gelebilecek tam teşekküllü yanıtı ve bunun neden bu kadar uzun sürdüğünü beklemek zorunda. Ancak, bir sonraki hamleleri konusunda kendilerinin de mücadele etmeleri gereken bazı sorular var. Rusya'nın içinde şekillendirdikleri bölgeyi savunmak için kalmalı ve mevzilenmeli mi, yoksa tamamen mi çekilmeli? Ya da kısmen geri çekilip bir tampon bölge mi oluşturmalılar?

Eğer Ukrayna, Putin'i, Rusya'nın Pokrovsk'a 15 kilometre mesafede olduğu stratejik açıdan daha önemli Donetsk'ten önemli miktarda insan gücü ve teçhizat çekmeye zorlayabileceğini düşünüyorsa, beklemede kalıp kendi bölgesini genişletmeye çalışabilir.

Ancak ABD Dışişleri Bakanlığı'nın siyasi-askeri işlerden sorumlu eski bakan yardımcılarından emekli General Mark Kimmitt, Ukrayna'nın bu yolu seçmesi halinde doğacak sonuçlardan endişe duyuyor. POLITICO'ya konuşan Kimmitt, "En büyük endişem, Rus generallerden biri kitapları okuduysa ya da İkinci Dünya Savaşı'ndaki atalarının savaşlarını incelediyse, saldıran güçleri ya Rusya içinde bir 'kıskaç' ya da Ukrayna içinde daha derin bir kuşatma ile çevrelemeye çalışacaklardır" dedi. "Eğer bu gerçekleşirse ve bir kuşatmayı tamamlayabilirlerse, Ruslar Stalingrad'da Alman Altıncı Ordusu'na yaptıkları gibi 'güçlerini azaltacaklardır'. Ve bu hiç de hoş olmayacaktır," diye ekledi.

Dahası, bu bölgeyi elde tutmaya çalışmak, halihazırda Rusya içinde olduğu tahmin edilen 12,000 askere ek olarak daha fazla asker gerektirecektir ve Ukrayna'nın ciddi bir insan gücü açığı vardır. Rusya'nın kayan bombalarıyla mevzilenmiş birlikleri hedef almaya başlamasıyla Ukrayna'nın elektronik harp ve hava savunması da zorlanacak. Bu nedenle Devlet Başkanı Volodymyr Zelenskyy, Batılı müttefiklerinden Ukrayna'nın askeri komutanlarına sağladıkları uzun menzilli füzeleri Rusya'nın daha derinlerindeki hedeflere saldırmak için kullanmalarına izin vermelerini iki kez rica etti.

Tüm bu belirsizliğin ortasında, pazar günü Zelenskyy, Ukrayna kuvvetlerinin bir tampon bölgeyi koruma niyetinde olduğunu belirtti. Ancak bunun tüm bölgeyi mi yoksa çok daha küçük bir toprak parçasını mı kapsayacağını netleştirmedi. Zelenskyy'nin en son isteyeceği şey ise Kursk'ta ciddi bir geri tepme yaşamak ya da kibir nedeniyle bir galibiyeti yenilgiye dönüştürmek ve bu saldırının hem Ukrayna'ya hem de Batılı müttefiklerine verdiği moral desteğini baltalamaktır.

Kaynak: Politico

*İçerik orijinal haline bağlı kalınarak çevrilmiştir. Makalede temsil edilen görüşlerin sorumluluğu yazara aittir, söz konusu yazı ve görüşler Hamaset'in editoryal politikasını yansıtmayabilir.