Yazar: Peter Oborne

Çeviri: M. Hulusi Cengiz

İşçi Partisi, Britanya siyasi tarihindeki en büyük parlamento çoğunluklarından birini elde etti, ancak acınacak derecede düşük bir oy oranıyla.

Çıplak sonuçlar bunu göstermiyor ama dün gece Keir Starmer için bir zafer değildi. Muhafazakârların çöküşüne tanık olsak da bu İşçi Partisi için bir onay değildi. İşçi Partisi, İngiliz siyasi tarihinin en büyük parlamento çoğunluklarından birini elde etti, ancak ulusal oyların acınacak bir oranıyla.

İşçi Partisi'nin oy oranı yüzde 34 civarında olacak; bu oran Jeremy Corbyn'in 2019'da aldığı oy oranından iki puan bile fazla değil ve Corbyn'in 2017'de aldığı yüzde 40'ın da oldukça altında.

1885'ten bu yana en düşük ikinci katılım oranı

Başka bir deyişle, 1885'ten bu yana en düşük ikinci katılım oranı sayesinde, seçme hakkına sahip İngiliz seçmenlerin ancak yüzde 20'si Keir Starmer'ın İşçi Partisi'ni destekliyor. Yine de parlamentodaki sandalyelerin yaklaşık üçte ikisine sahip olacak.

İşçi Partisi'nin oy oranındaki düşüş, Starmer'ın büyük şirketlerin, savaş yanlısı İngiliz müesses nizamının ve Murdoch basınının desteğini sağlamayı amaçlayan tutkusuz ve risksiz bir kampanya yürütme yönündeki hesaplı kararının doğrudan sonucudur. Her üç hedefinde de başarılı oldu ancak partinin solda ve Müslüman seçmenler arasındaki geleneksel destekçilerine sırtını dönme pahasına.

İşçi Partisi Müslüman seçmenleri çok uzun bir süre hafife aldı ve bu kez bunun bedelini daha büyük ve daha önemli bir ölçekte ödedi.

Gölge kültür bakanı olması beklenen Starmerite'in yükselen yıldızı Thangam Debbonaire, Bristol West'te Yeşil Parti'nin eş lideri ve yeni parlamentonun yıldızlarından biri olacağı kesin olan Carla Denyer tarafından yenilgiye uğratıldı. Denyer'in zaferinde İşçi Partisi'nin Gazze politikasına duyulan öfke etkili oldu.

Bu Gazze için

Gölge kabine bakanı ve Starmerite'in himayesindeki Jonathan Ashworth, Bangladeşli göçmenleri Britanya'ya yasadışı yollardan gelen ve geri gönderilmesi gereken insanlara örnek olarak gösterdikten sadece bir hafta sonra Leicester'da düştü. Bu şok edici açıklamalar aşırı sağ oyları kazanmak için yapılmış gibi görünüyordu. Ashworth, daha önce tanınmayan Filistin yanlısı yerel aday Shockat Adam tarafından yenilgiye uğratıldı. Adam, zarif zafer konuşmasında birlik çağrısında bulundu ve şöyle dedi: "Bu Gazze için."

Artık parlamentoda olduğuna göre kendisinden daha çok şey duyacağız. Çok daha fazlasını.

Bu sabahki Gazze yanlısı isyancıların tipik bir örneği olan Adam, eski bir İşçi Partisi destekçisi. Dün geceki sonuçlardan önce MEE ile yaptığı bir röportajda şunları söyledi: "Filistin davası toplumun kalbine çok yakın. Ancak, yüksek, net ve farklı bir sese ihtiyaç duyduklarında, bu eksikti. 'Katliam üzerine katliam görürken buna nasıl seyirci kalabiliriz?' dedi. Zaferinin ardından Adam, Starmer'ın İşçi Partisi'ne basit bir mesaj gönderdi: "Bu Gazze için." Adam, Starmer'ın İsrail'in Gazze'deki toplu cezalandırma politikalarına verdiği ilk destekten ve ateşkesi desteklemeyi ısrarla reddetmesinden rahatsız olan Britanya genelindeki sayısız Müslüman seçmen adına konuştu. Şimdi bu bağımsızlar Avam Kamarası'nda bir blok oluşturacaklar- bu blokta Starmer'ın İşçi Partisi'ne karşı Dewsbury ve Batley'de büyük bir zafer kazanan yerel bir mühendis ve IT danışmanı olan Iqbal Mohamed de yer alacak.

Tarihi zaferin ardından Mohamed şu açıklamayı yaptı: "Siyasetin yozlaşmış, bencil, savaş yanlısı, ırkçı elitler tarafından ele geçirildiğine ve bize karşı kullanıldığına inanıyorum. Her iki ana parti de Filistin'deki soykırıma tam destek verdi ve uluslararası hukuku ihlal ederek masum sivilleri öldürmek için kullanılan silahları satmaya devam ediyor." MEE raporunda da vurgulandığı üzere, Starmer'ın İsrail Başbakanı Benjamin Netanyahu'nun Gazze'ye yönelik savaşına verdiği körü körüne destek nedeniyle istifa eden bir diğer eski İşçi Partisi üyesi de Mohamed'dir.

Burada homojen bir Müslüman oylamasından bahsetmediğimizi vurgulamak önemlidir. Khalid Mahmood, Starmer'a verdiği destek nedeniyle koltuğunu kaybeden Müslüman milletvekillerine bir örnektir. Savaş karşıtı hareket, geleneksel İşçi Partisi seçmenleri, öğrenciler ve diğerlerini de içeren daha geniş bir koalisyon tarafından desteklenmektedir. Bu, İşçi Partisi müesses nizamı tarafından tasvir edilen ırk ve din temelli mezhepçi hareketin tam tersidir.

Blackburn'deki sonuç ise en sıra dışı olanıdır. İşçi Partisi'nin bu kuzeybatıdaki eski sanayi kentinde oyları saymak yerine tarttığı söylenir. Efsanevi kabine bakanı Barbara Castle ve bir zamanların dışişleri bakanı Jack Straw da dahil olmak üzere 69 yıldır İşçi Partili milletvekilleri tarafından temsil ediliyor.

Dün gece, yerel İşçi Partisi milletvekili Kate Hollern, yine eski bir İşçi Partisi aktivisti olan Adnan Hussain tarafından süpürüldü. MEE ile yaptığı bir röportajda Hussain şunları söyledi: "Gazze önemli ve benim aday olmamın nedeni de bu. Ancak yoksulluk da büyük bir sorun ve sağlık hizmetleri de öyle." Bu son söz muhtemelen İşçi Partisi'nin yeni sağlık bakanı Wes Streeting'e bir göndermedir; kendisi de Ilford North'ta çok az bir farkla seçimi kazanmıştır.

Tehditkâr bir gelişme

Starmer'ın dış politikasından tiksinen bağımsızların yanında, Islington North'da her şeye rağmen rahat bir zafer kazanan Corbyn olacak. Muhafazakârlar serbest düşüşteyken Corbyn muhalefetin fiili lideri haline gelebilir. Muhafazakârlar serbest düşüşteyken Corbyn muhalefetin fiili lideri haline gelebilir. Meclis'in babası, en uzun süre görev yapan milletvekili ve başbakana soru sorma konusunda kendisine öncelik tanıyan bir pozisyon olacak gibi görünüyor. Kuşkusuz bu ayrıcalığı sonuna kadar kullanacaktır. Uzun süredir müttefiki olan Diane Abbott ise Meclis'in annesi olacak. Birlikte İşçi Partisi hükümetinin başına bela olacaklar.

Bazı sonuçlar Starmer'ın seçim stratejisinin, belki de kasıtlı olarak, Muhafazakâr Parti'ye ve hatta aşırı sağa yardım ve yataklık ettiğini gösteriyor. Starmer'ın Filistin yanlısı Faiza Shaheen'in Chingford ve Woodford Green'den aday olmasını yasaklayan kinci kararı, koltuğu eski Muhafazakar lider Iain Duncan Smith'e teslim etti. Starmer'ın Clacton'daki İşçi Partisi adayına verdiği desteği geri çekme yönündeki sıra dışı ve şaşırtıcı kararı, Nigel Farage için sorunsuz bir zaferin yolunu açtı. Bu strateji hakkında sorular sorulacaktır.

Reform Partisi'nin oylarındaki artışın Muhafazakârlara büyük zarar verdiği kesinlikle doğru olsa da dün geceki sonuçların en tehditkâr gelişmesi Farage tarafından yönetilen aşırı sağ oyların yükselişiydi. İlerici olduğu iddia edilen bir partinin lideri olarak Starmer'ın ne pahasına olursa olsun bunu durdurmaya kararlı olması gerekirdi. Ama öyle olmadı.

Geniş bir uçurum

Dün geceki sonuçları özetlemek gerekirse: Muhafazakâr Parti paramparça oldu ve Avrupa aşırı sağının karanlık siyasetine yönelebilir. Hem Reform UK hem de Muhafazakârlar İşçi Partisi'nden daha fazla oy oranına sahip göründüğü için bu stratejinin seçim argümanı caziptir. Ahlaki argüman ise çok farklı.

Sismik bir değişimle İşçi Partisi, bir zamanlar Muhafazakârların elinde bulunan merkez sağ zemini işgal eder hale geldi. Bu değişim daha küçük partilerin- Liberal Demokratlar, Yeşiller ve bağımsızlar- çarpıcı başarısını başlattı. Starmer parlamentoda çoğunluğu elde etti ama halk oylarının sadece bir kısmını alabildi. Westminster'daki yetkili siyasi sınıf ile Britanya halk kitleleri arasındaki uçurum hiç bu kadar geniş olmamıştı.

Kaynak: middleeasteye.net

*İçerik orijinal haline bağlı kalınarak çevrilmiştir. Makalede temsil edilen görüşlerin sorumluluğu yazara aittir, söz konusu yazı ve görüşler Hamaset'in editoryal politikasını yansıtmayabilir.