Yazar: Edward Lucas
Çeviri: M. Hulusi Cengiz
İngiliz siyasetçiler ve generaller, ülkelerinin Avrupa'daki liderliği hakkında konuşmaya bayılırlar.
Örneğin, 13 Ocak'ta Romanya ve Bulgaristan'da başlayacak olan Steadfast Dart tatbikatına İngiltere'nin katkısıyla ilgili olarak geçen hafta yayınlanan şu basın açıklaması: “İngiltere'nin 1. Tümeni, tatbikatta NATO'nun tüm kara kuvvetlerine komuta edecek ve İngiltere'nin NATO'daki gurur verici liderlik geleneğini sürdürecek.”
Kulağa harika geliyor ama biraz daha derine inin.
Başlıkta “binlerce İngiliz askerinden” bahsediliyor. Bu da rakamları esnetiyor: basın açıklamasında 2.600'den (“binlerce” demek zor) ve “personelden” bahsediliyor, yani hepsi üniformalı değil. Üstelik bunlar tek seferde değil, tatbikatın sekiz haftası boyunca konuşlandırıldılar.
Daha da kötüsü, basın açıklamasının orijinal versiyonunda bunun “2003'ten bu yana bir Birleşik Krallık tümeninin ilk denizaşırı konuşlanması” olacağı belirtiliyordu. Bu gerçekten de büyük bir haber olurdu.
Bir tümen, bağımsız olarak savaşmak için gereken tüm destek ve lojistik personeli ile birlikte yaklaşık 15.000 kişilik bir güçtür. İngiltere'nin böyle bir gücü yurtdışına en son 2003-2004 Körfez Savaşı sırasında göndermiş olması şok edici ama gerçek.
Bugünlerde İngiltere'nin NATO'ya katkıda bulunması gereken tek şey savaşan bir tümen. Ancak ülkemin aşırı gerilmiş, kötü donanımlı, yetersiz finanse edilen, az insanlı ve morali bozuk silahlı kuvvetleri bunu yapamıyor (tıpkı NATO'nun hava ve deniz çabalarında tam rolünü oynayamadığı gibi).
Bu nedenle, eleştirmenler Londra'daki Savunma Bakanlığı'ndan, İngiltere'nin şimdi sihirli bir deha ile bu efsanevi tümeni Bulgaristan ve Romanya'ya konuşlandırdığı iddiasını haklı çıkarmasını istemekte gecikmedi.
Savunma Bakanlığı'nın yanıtı, tümenin “konuşlandırılmasından” bahseden cümleyi çıkararak basın açıklamasını yeniden yayınlamak oldu. Doğru, 1. Tümen komuta edecek ama çoğunlukla başka ülkelerin askerleri.
Bu, ancak halkla ilişkiler sorununu çözer ve gerçek sorunu çözmek için hiçbir şey yapmaz. Britanya'nın müttefikleri, Britanya'nın askeri zekasına hayranlık duyuyor ama askeri gücüne olan güvenlerini kaybediyor ve politikacıların tereddütlerinden giderek daha fazla rahatsız oluyorlar.
Keir Starmer hükümeti, bir başka parmak emme egzersizi olan Stratejik Savunma İncelemesi'nin arkasına saklanıyor. Bu çalışma (sözde) sonuçlarını önümüzdeki ay yayınlayacak. Ancak para kısıtlı ve daha fazlasını bulmak için siyasi irade eksik. Endişe tamtamları ise her zamankinden daha yüksek ve daha acil.
İngiltere'deki mevcut tartışma, diğer ülkelerin büyük yatırımlar yaptığı hava ve füze savunmasıyla ilgili. İngiltere'nin Sea Viper sistemi mükemmeldir (her zaman Kraliyet Donanması'nın doğru zamanda doğru yerde denize elverişli bir Type-45 destroyeri olduğunu varsayarak).
Ancak sadece savaşın ilk günü için yeterlidir.
Sonrasında stoklar tükenecek ve savunmalar alt üst olacaktır. Bombalar ve roketler Britanya'nın şehirlerine yağarken, hükümet son çare olarak nükleer caydırıcılığı kullanmak ya da teslim olmak arasında bir seçim yapmak zorunda kalacaktır.
Bu, doğrudan saldırıların başarılı olabileceği fikrine yeni yeni uyanmakta olan Britanya vatandaşları için endişe verici bir haber. Aynı zamanda askeri müttefik olarak İngiltere'ye güvenen herkes için de endişe verici.
Britanya, bir savunma uzmanı olan Francis Tusa'nın “1.700 km'lik yorgan” olarak adlandırdığı kıyıları ile Rusya arasındaki mesafeye güveniyor.
NATO müttefiklerinin saldırganları İngiltere'ye ulaşmadan çok önce halledecekleri varsayılıyor.
İngiltere, ittifakın tamamen angaje ve güvenilir bir üyesi olsaydı, bu mantıklı bir strateji olabilirdi. Ancak bir savaş durumunda müttefik ülkeler, kendi topraklarını hava ve füze saldırılarına karşı korumakla meşgul olacaklardır.
Kıt hava savunma kaynaklarının ne kadarını Britanya'ya yönelen füzelerle başa çıkmaya ayıracaklar?
Kısacası: Britanya hükümeti, müttefiklerinin kendi savunmasına kendisinden daha fazla önem verdiğine dair kumar oynuyor. Garip bir liderlik tanımı.
Kaynak: Avrupa Politika Analizi Merkezi (CEPA)
*İçerik orijinal haline bağlı kalınarak çevrilmiştir. Makalede temsil edilen görüşlerin sorumluluğu yazara aittir, söz konusu yazı ve görüşler Hamaset'in editoryal politikasını yansıtmayabilir.