Yazar: Christine Abizaid

Çeviri: M. Hulusi Cengiz

TNSR, kısa bir süre önce Ulusal Terörle Mücadele Merkezi Direktörü olarak görev yapan Sayın Christine Abizaid ile bir röportaj gerçekleştirdi. Bu söyleşide Abizaid, kamu hizmeti ve özel sektördeki kariyeri, istihbarat analizi sanatı ve terörle mücadelede karşılaşılan güncel zorluklar hakkında konuştu. 

TNSR: 11 Eylül'de 20'li yaşlarınızın başındaydınız. Bunun üzerinizde çok büyük bir etkisi olduğunu biliyorum.

Abizaid: Üniversiteden mezun olduktan sonra ne yapmak istediğimi anlamaya çalışıyordum ve Boston'a taşındım. Reklamcılık mı yapmak istiyordum? Bir hukuk firmasında mı çalışacaktım? Hayatımı nasıl şekillendirecektim? Bir mimarlık firmasının bodrum katında geçici işçi olarak çalışırken 11 Eylül gerçekleşti. Ailemde kamu hizmetine yönelmiş birçok kişi olduğunu, ancak bu çağrıdan kaçtığımı fark ettim.

TNSR: Zamanı geri alıp 11 Eylül hiç yaşanmamış olsaydı, başkentteki insan yapısının ne kadar farklı olacağını merak ediyorum. Muhtemelen bambaşka bir insan grubu olurdu, çünkü o günün etkisi büyüktü.

Abizaid: Bence bu kesinlikle doğru. Benim kuşağımdan pek çok kişi ya o günün etkisiyle hükümete girdi ya da terörle mücadeleye yöneldi. Hükümet, 11 Eylül sonrası döneme uygun yeni bir yapı oluşturmak zorunda kaldı. Şu anda, El Kaide’ye karşı mücadele yürüten aynı insanlar, stratejik rekabet üzerine çalışmalar yapıyorlar. Terörle mücadele topluluğu, savaşın içinde şekillendi. Bugün ulusal güvenlik liderlerinin kökleri o korkunç güne dayanıyor.

TNSR: Kamu hizmeti yolculuğunuzu dinlemek isterim.

Abizaid: 2002’de Savunma İstihbarat Teşkilatı’nda Terörizmle Mücadele Ortak İstihbarat Görev Gücü’nde istihbarat analisti olarak göreve başladım. 11 Eylül saldırıları nedeniyle katılmış olsam da ilk görev alanım Filistin terörü, Hizbullah ve İran devlet destekli terördü. Bu süreçte, devlet dışı aktörler hakkında terörle mücadele analizi yapmayı öğrendim.

Kariyerimin bu dönemi, sadece 11 Eylül sonrası değil, Irak Savaşı öncesine de denk geliyor. Bush yönetiminin, Saddam Hüseyin'in El Kaide ile bir ilişkisi olup olmadığına dair sorularına yanıt bulmaya çalıştığı bir dönemde istihbarat alanında tecrübe kazandım. Bu deneyim beni derinden etkiledi.

Irak’a kıdemli analist olarak gönderildim ve orada El Kaide’ye odaklandım. Altın Cami’ye yapılan saldırının ardından General Stanley McCrystal ve ekibiyle çalışma şansım oldu. Daha sonra Amerika Birleşik Devletleri’nden bu konuda çalışmaya devam ettim.

TNSR: Bir istihbarat görevlisinden politika yapıcıya geçişinizde akademinin rolü neydi?

Abizaid: Bu geçişte akademi önemli bir rol oynadı. Stanford, ulusal güvenlik çalışmalarının akademik yönüyle ilgilenmek ve aynı zamanda kıdemli politika yapıcılarla etkileşim kurmak açısından önemli bir yerdi. Bu süreç, terörizmin ötesine geçip daha geniş bir ulusal güvenlik çerçevesinde düşünmemi sağladı.

TNSR: Kissinger’ın akademide entelektüel sermaye geliştirdiğiniz ve hükümette bunu harcadığınız sözü var. Colin Kahl ise bunun tam tersi olduğunu söylüyor. Bu konuda ne düşünüyorsunuz?

Abizaid: Colin’in görüşüne daha yakınım, ama hükümetteyken derin düşünme için yeterli zaman olmadığını kabul ediyorum. Politika yapıcılar genellikle akademik çalışmalara güvenirler. Çünkü dış politika, kriz yönetimi ve anlık kararlarla ilgilidir.

TNSR: Kısa bir süre önce Ulusal Terörle Mücadele Merkezi direktörü olarak hükümetten ayrıldınız. Bu büyük analitik organizasyona liderlik ederken, analistlerin derin ve uzun vadeli düşünme ihtiyacı ile günümüzün zorba ihtiyaçları arasında nasıl bir denge kurdunuz?

Abizaid: Bir istihbarat örgütü olarak katma değerimiz, istihbaratın bize söyledikleri üzerinde hem derinlemesine düşünmek hem de kriz çalışması yapmaktır. ABD istihbarat topluluğunun topladığı mükemmel bilgilere benzersiz erişimimiz bize benzersiz ve paylaşılması gereken içgörü ve perspektif sağlıyor. Örneğin, Kabil şehir merkezinde Ayman al Zawahiri'ye yönelik bir saldırının etkilerini analiz ederken, derin uzmanlığınızı ve düşüncenizi alıp bunu acil krizle ilişkilendiriyorsunuz. Terörle mücadele konusunda ABD hükümetinin bilgi merkezi olmanın önemi de burada yatıyor. Bu nedenle, tarihsel bilgiyi tehdidin nereye gittiğine dair içgörüleri ortaya çıkaracak şekilde yönetmek kritik önem taşıyor. Ve son 20 yılda Ulusal Terörle Mücadele Merkezi, dünyada başka hiçbir yerde görülmeyen bir ticari araç, analitik yetenek ve bilgi paylaşımı temeli oluşturmuştur.

Ve bu derin uzmanlığın keskin bir içgörüye damıtılması süreci, analist olmayı öğrenen herkes için olduğu kadar gelecekte politika yapıcı olmak isteyen herkes için de inanılmaz derecede değerlidir.

TNSR: İstihbaratın taktik, stratejik ve politika düzeylerinde çalışmış biri olarak, iyi bir analistin nasıl olması gerektiği ve bunun gerçekleşmesinde eğitim ve öğretimin rolü konusunda çok değerli düşünceleriniz olmalı.

Abizaid: İyi bir analist olmak sadece uzmanlık oluşturmak ve görevlendirildiğiniz portföy ne olursa olsun derinlemesine anlamak değil, aynı zamanda bu bilgiyi sizi dinlemeye vakti olmayan birinin bildiklerinizi alıp üzerinde karar verebileceği şekilde kristalize edebilmekle ilgilidir. Ve bu derin uzmanlığın keskin bir içgörüye damıtılması süreci, analist olmayı öğrenen herkes için olduğu kadar gelecekte politika yapıcı olmak isteyen herkes için de inanılmaz derecede değerlidir. Yüzlerce veri noktasını şu anda en önemli olana damıtmayı öğrendim. Tüm istihbarat analistlerinin öğrenmesi gereken şey budur. Bu, kamu hizmetindeki ve özel sektördeki kariyerim boyunca benimle kaldı.

Analiz aslında portföyler arasında oldukça aktarılabilir. Analitik dünyada bazı analistler tek bir konuda derin uzman olmak isterken, diğerleri genel uzman olmak ister. Ancak bir hesapta uzmanlaşma sürecini anladıktan sonra, iletişim kurma, yazma, bilgilendirme ve en önemli olana anında tepki verme becerisi tüm portföylere aktarılabilir. Dolayısıyla, daha önce stratejik rekabet liderlerimizin çoğunun terörle mücadele dünyasında yetiştiğinden bahsettiğimde, bu aslında hükümet için iyi bir şey.

TNSR: Özel sektördeki deneyimleriniz hakkında daha fazla bilgi edinmek istiyorum.

Abizaid: Dell Technologies için çalıştım, Dell'in ayak izinin geleceği için küresel operasyonel risk ve jeostratejik değerlendirmelerin yanı sıra sürdürülebilirlik girişimleri ve iklim değişikliği veya insan hakları konularını en çok etkileyecek kamu politikası hedefleri üzerinde düşünmeye odaklandım. Çok sayıda ticaret ve ilgili uyum çalışmaları yaptık.

Bunun şimdiye kadar yaptığım en zor geçişlerden biri olduğunu söyleyebilirim. Kamudan özel sektöre geçtiğimde bambaşka bir dünyayla karşılaştım. Bunun için biçilmiş kaftan olduğumdan emin değildim. İnsanların her gün neden bahsettiklerini anlamaya başlamam en az üç ayımı aldı ve beni ilk başta ABD hükümetine çeken misyonun aslında özel sektörden hizmet edebileceğim bir şey olduğunu anlamam daha fazla zamanımı aldı. Hükümet dışında etki yaratmaya çalışırken bunu fark etmek benim için gerçekten önemliydi. Ve orada çok şey öğrendim. Dell Technologies'deki görevimden, bu deneyimi yaşamamış olsaydım olabileceğimden çok daha iyi bir lider olarak ayrıldım. Bunun için minnettarım.

TNSR: Dell'de öğrendiğiniz ve hükümete geri döndüğünüzde yanınızda getirdiğiniz en önemli liderlik derslerinden bazıları nelerdir?

Abizaid: Bunların en önemlilerinden biri yüz yüze liderlik ve bu sayede işgücüyle iletişim ve kasıtlı katılımdı. Oldukça hiyerarşik bir hükümet ortamında büyüdüm. Her şey yukarıdan beslenir ve liderleriniz bir kişi olmadan önce bir pozisyondur. Özel sektörde bulduğum şey, insanlara sizin için çalışmaları konusunda ilham vermenin, misyon ve onlardan yapmalarını istediğiniz şey kadar, onlarla bir açıklık ve ilişki kurmanızla da ilgili olduğuydu. Ve Ulusal Terörle Mücadele Merkezi gibi bir yer için her şey görevle ilgilidir. Amerikalıları dünyanın her yerindeki terörist düşmanlarımızdan korumak için oradalar. Görev zor değildir ama bağlantı kurmak zor olabilir. Yapmak için çok zaman harcadığım şeylerden biri de kurumumu, analistlerimi, ekibimi tanımak, onlara kim olduğumu anlatmak ve bu ilişkiler sayesinde daha iyi olmaktı. Özel sektörde bunu deneyimlememiş ve takdir etmemiş olsaydım bunu yapmazdım.

TNSR: Diğer tüm büyük devlet kuruluşları gibi Ulusal Terörle Mücadele Merkezi de özel sektörle birlikte çalışıyor. Sektörde geçirdiğiniz zaman kuruma liderlik etmenizde nasıl bir rol oynadı?

Abizaid: Bir teknoloji şirketinde çalışırken, küçük miktarlardaki içgörünün tüm ekosisteme nasıl fayda sağladığını görüyorsunuz. Özel sektörün devletten, devletin de özel sektörden faydalanmasını sağlayan bilgi paylaşımı, terörle mücadele ve diğer çeşitli konularda kritik öneme sahip. Çoğu zaman hükümet olarak sadece bilgi aktarmamız gerektiğini düşünürüz ancak birbirimizden bir şeyler öğrendiğimiz bir bilgi alışverişi yaratmak son derece önemlidir. Şirketlerin kendi işleri hakkında ne kadar çok şey bildiklerini ve bunun halkını ve ulusal çıkarlarını korumaya çalışan ABD hükümeti için ne kadar değerli olabileceğini öğrendim.

Bu aynı zamanda geleceğin analistlerinin neye ihtiyacı olduğuna dair daha önceki sorunuza da geri dönüyor. İstihbarat analizi yapma şeklimiz çok spesifik olabilir, bir hikaye anlatan belirli kaynak raporlarına son derece bağımlı olabilir. Ancak bunun veriler tarafından daha iyi bilgilendirilmesi gerekiyor. Bildiklerimizin en önemli parçalarına odaklanmamıza yardımcı olabilecek o kadar çok veri var ki, bunların çoğu özel sektörde. Diğer bilgi kaynakları aracılığıyla bilgi toplayabiliyor ve içgörü elde edebiliyorsak, bunları toplama konusundaki mükemmel kabiliyetimizle zaman kaybetmemeliyiz. Dolayısıyla, en iyi ve en eksiksiz hikâyeyi anlatabilmek için veri analizini ürünlerimize nasıl entegre edeceğimiz, sadece istihbarat toplamaya bu kadar bağımlı olmayıp aynı zamanda tüm açık kaynak dünyasının bize söyleyebileceklerini de dahil etmemiz, istihbarat camiasının yapması gereken kritik öneme sahip bir dönüşümdür. Bunu yaparken de mahremiyete ve sivil özgürlüklere saygılı olmak zorundadır.

Amerika Birleşik Devletleri'nin bu kalıcı zorlukla başa çıkmak için sürdürülebilir bir mimariye sahip olması gerekiyor ve terörle mücadele uygulayıcılarımız için işin püf noktası, dünyayı istemeden ihtiyacımız olana sahip olduğumuzdan emin olmak olacaktır.

TNSR:  Terörizmin arka planda kaldığını düşündüğümüz birkaç dönemden geçtik. Bunlardan birinin 2010 yılında Irak'tan ilk çekilmenin hemen sonrası olduğunu söyleyebilirim. O dönemde Afganistan'daki genişleme konusunda da büyük bir iyimserlik vardı. Ardından İslam Devleti Suriye ve Irak'ta ön plana çıktı ve esasen yenilgiye uğratıldı. Şimdi de Rusya ve Çin ön planda. Her zaman terörizmi geride bırakacağımızı düşünüyoruz, ta ki terörizm intikam için geri gelene kadar. Büyük güçlerin rekabetine odaklandığımız bu dönemde Ulusal Terörle Mücadele Merkezi'nin direktörlüğünü yürütüyorsunuz. Lütfen bana bu bağlamda terörizm ve terörle mücadele hakkında ne düşündüğünüzü anlatın.

Abizaid: Ulusal Terörle Mücadele Merkezi'nde sürekli olarak bu soruyla uğraşıyorduk. Biz 11 Eylül sonrası dönemde değiliz. Terörle mücadele en az on yıl boyunca ulusal güvenlik stratejimizin ön saflarında yer aldı ve daha sonra, özellikle de İslam Devleti'nin yükselişiyle birlikte, bir süre daha devam etti. Bu sürekli olarak gerekli mi? Bence cevap hayır. Asıl soru şu: Doğru denge nedir? Diğerlerinin stratejik rekabet unsurlarına ya da diğer önceliklere odaklanmasına imkân tanıyacak doğru dengeyi kurarak terörle mücadeleyi nasıl sürdürürsünüz ve bu şekilde kalıcı ve gelişen bir tehdide karşı ilerlemeyi nasıl sürdürürsünüz?

Bir keresinde ekibimden bugünün terörle mücadele bilgi hacmi ile ABD'nin El Kaide'ye karşı çabalarının zirvesindeyken uğraştığımız terörle mücadele bilgi türünü anlamama yardımcı olmalarını istemiştim. Bunun bir göstergesi olarak geriye dönüp izleme merkezimize gelen trafiğe baktılar. Ve Usame Bin Ladin'i öldürdüğümüz yıl olduğu gibi bugün de terörle mücadele tehdidine ilişkin aynı miktarda bilgiyle- sistemimize gelen ve bu tehdidin karakterine ilişkin gerçek ve önemli bilgileri yansıtan aynı sayıda kabul edilmiş kabloyla - uğraştığımızı tespit ettiler.

Amerika Birleşik Devletleri'nin bu ısrarlı meydan okumayla başa çıkmak için sürdürülebilir bir mimariye sahip olması gerekiyor ve terörle mücadele uygulayıcılarımız için işin püf noktası, dünyayı istemeden ihtiyacımız olana sahip olduğumuzdan emin olmak olacaktır. 11 Eylül sonrası dönemde istediğimiz her şeyi ve daha fazlasını elde ettik. Özellikle son beş yıldır iki farklı yönetim arasında bir denge bulmaya çalışarak bir düzeltme içindeyiz. Ya o ya bu değil. Ve aslında, eğer ABD terörle mücadele yaklaşımında etkili olmazsa, stratejik rekabet gibi öncelikli konular bir kenara bırakılma riskiyle karşı karşıya kalır.

Asya'ya yönelik son yönelime bir bakın. İslam Devleti'nin yükselişiyle kesintiye uğradı. Bugün Orta Doğu, bir yıl önce İsrail'in güneyinde meydana gelen terör saldırısı nedeniyle son derece önemli olan Hint-Pasifik stratejik önceliğinden büyük ölçüde uzaklaşmıştır.

Terörle mücadele savunmamızı sürdürme, kabiliyetimizi koruma, gözümüzü toptan ayırmama konusunda akıllı olmalıyız. Sorunun dinamik olduğunu, süreklilik arz ettiğini ve diğer ulusal çıkarlarımızdan bahsederken ve bunları öncelikli olarak takip ederken bile her zaman arka planda bunlarla ilgileneceğimizi anlamalıyız.

TNSR: Sizce 7 Ekim ve o tarihten bu yana Gazze'de yürütülen kampanya cihatçı hareket için radikalleştirici bir “büyük dava” olarak ne kadar önemliydi?

Abizaid: Görevimin ilk iki yılındaki işim, 7 Ekim sonrası ortamla uğraştığımız görevimin son yılından tamamen farklıydı. O günün ve yol açtığı çatışmanın, gelecekteki gruplar ya da bireyler ve onların şiddete yönelme yolları üzerinde nesiller boyu sürecek sonuçları olacağına inanıyorum.

Ayrıca bu olay, halihazırda çok çeşitli aktörlerle karşı karşıya olduğumuz bir dönemde meydana geldi. İran ve Hizbullah hala bir tehdit oluşturuyordu. Hatta İran, Kasım Süleymani'nin ölümüne ABD anavatanı da dahil olmak üzere suikast planlarıyla misilleme yapma girişimlerinde muhtemelen her zamankinden daha yüzsüzdü. Hizbullah sık sık kullanmasa da hala küresel bir terör kapasitesine sahip. El Kaide, özellikle Zevahiri'nin ölümünden sonra kendi ayakları üzerinde durmaya çalışsa da Yemen ve Suriye gibi yerlerde ve Somali ve Sahel'de artan zorluklarla birlikte hala bir kabiliyete sahip. Irak ve Suriye'deki çekirdek merkezi liderlik yapısından ayrılan İslam Devleti, Afrika ile Güney ve Orta Asya da dâhil olmak üzere dünyanın dört bir yanında kabiliyet cepleri oluşturuyordu. Bunun da ötesinde, birçoğu yükselen antisemitizmi istismar edebilen, ırksal ve etnik motivasyonlu şiddet yanlısı aşırılıkçılarda bir artış vardı.

Tüm bunlar 7 Ekim'den önce de vardı ve Hamas saldırısını gerçekleştirdiğinde tüm bu hareketlere yeni bir soluk getirdi. Hepsi Hamas'ın saldırısında bir toparlanma çığlığı yaratmak, finansman sağlamak ve yeni üyeler kazanmak için bir satın alma noktası buldu. Ve bu sadece tanımlanmış ve iyi bilinen gruplar ve ideolojiler için geçerli.

Bu ayrışmış, çeşitli ve coğrafi olarak dağınık tehdit önümüzdeki on yıl içinde şu anda Orta Doğu'da olup bitenlere göre şekillenecek. Örneğin Husilerin 7 Ekim'den önce tanıdığımız grup haline dönüp dönmeyeceği gerçekten büyük bir soru.

TNSR: Bu ilginç bir durum. Husiler şu anda Yemen'in büyük bir bölümünü yöneten bir isyan hareketiydi ve aynı zamanda terörle mücadele merceğinden bakılıyordu ve oradan ABD Donanması'nın sorunu haline geldiler.

Abizaid: Bir bakıma 7 Ekim'den sonra nihayet “direniş ekseni” olarak adlandırılan İran destekli hareketler içindeki yerlerini buldular. Şimdi asıl soru bundan sonra ne yapacakları. Eğer Gazze'de Hizbullah'la da gerilimi düşürecek bir ateşkes anlaşması olursa Husiler özellikle uzun vadede ne yapacak? Geçmişlerinden çok farklı görünebilecek bir gelecekte nasıl bir yer işgal etmek istiyorlar?

Sadece ırksal ve etnik motivasyonlu şiddet yanlısı aşırılık yanlıları değil, hükümet karşıtı, otorite karşıtı hareketler de gördüğünüz türden şiddeti üreten ve kışkırtan küresel bir topluluk var.

TNSR: Bu konuda ne kadar kesin konuşabilirsiniz bilmiyorum ama Ulusal Terörle Mücadele Merkezi'nin İslamcı gruplara ve diğer şiddet yanlısı aşırılık yanlılarına ve teröristlere ne kadar odaklandığının kabaca bir dökümü var mı?

Abizaid: Daha önce de belirttiğim gibi, kariyerimin başında İran'la bağlantılı aktörlere odaklanmıştım, daha sonra El Kaide'ye, ardından da İslam Devleti'ne odaklandım. Hükümete verdiğim dört yıllık aradan sonra Ulusal Terörle Mücadele Merkezi'ne geri döndüğümde, bir terörle mücadele uzmanı olarak benim için en yeni olgu, ırksal ve etnik motivasyonlu şiddet yanlısı aşırılık yanlılarının yükselişiydi. Bizimki de dahil olmak üzere ülkeler bu konuyu kendi iç bağlamlarında değerlendiriyor olsalar da bu ulus ötesi bir olgudur.

Sadece ırksal ve etnik motifli şiddet yanlısı aşırılık yanlıları değil, hükümet karşıtı, otorite karşıtı hareketler de gördüğünüz türden şiddeti üreten ve kışkırtan küresel bir topluluk var. Özellikle de takip ettiğimiz geleneksel yabancı terör örgütlerine kıyasla baktığınızda, bu tehdit giderek artıyor ve son 10 yılda çok sayıda Amerikalıyı öldürdü.

Bu tehdit yalnız aktörler aracılığıyla ortaya çıkma eğilimindedir, ancak birdenbire ortaya çıkmazlar. Küçük hücrelerle ya da çevrimiçi topluluklarla bağlantılıdırlar ve örneğin yakın zamanda birkaç Amerikalıya yönelik federal suçlamalarda yer alan Terrorgram ağı gibi bir örgüt tarafından eyleme teşvik edilirler.

Ulusal Terörle Mücadele Merkezi, Avrupa, Güneydoğu Asya ve hatta Güney Amerika'daki bu tür aktörler hakkında uluslararası ortaklarla görüşerek çok zaman harcamaktadır. Tamamen yerel terörle mücadele konularında istihbarat analizi yapma yetkimiz önemli nedenlerle sınırlandırılmıştır, ancak bunun uluslararası alanda nasıl geliştiği bağlamında anavatana yönelik tehdidi anlamak için devreye girdik.

TNSR: Ulusal Terörle Mücadele Merkezi'nin direktörü olarak en iyi ve en kötü günleriniz hangileriydi?

Abizaid: En iyi günler genellikle en kötü günlerdi. Kabil'in düşüşünü, tarama ve inceleme gerekliliklerini ve Ulusal Terörle Mücadele Merkezi'nin Afganistan'dan çıkan kişilerin bilinen veya şüpheli teröristler olmadığından emin olmaya çalışırken bile Afganistan'daki tehditleri takip etmek için yapmak zorunda olduğu tüm çalışmaları düşünüyorum. Bu, istihbarat camiasının dört bir yanından gönüllülerle 7/24 operasyonlar gerektiriyordu. Ulusal Terörle Mücadele Merkezi'nin tamamının inanılmaz bir çaba göstermesini gerektiriyordu.

Krizle hızlı bir şekilde başa çıkmak için bir araya gelişimizi izlemek ilham vericiydi. İster saldırılarla ister bir dizi bozulmuş komployla ya da yüksek değerli hedef operasyonlarıyla uğraşıyor olalım, her seferinde merkezde bu amaç odaklı, görev öncelikli odağı gördüm. Teşkilatımdaki insanların takdir beklentisi olmadan ve Amerikan halkını korumak için her türlü motivasyonla parladığını gördüm. Yani en iyi günler ve en kötü günler genellikle aynı anda geliyor.

TNSR: TNSR okuyucularının çoğunun akademisyen olduğu göz önüne alındığında, henüz hükümet deneyimi olmayan ancak çalışmalarının politika ve uygulayıcılarla ilgili olmasını çok isteyen akademisyenlere ne tavsiye edersiniz?

Abizaid: Savunma bakan yardımcısıyken, akademisyenlerin bazen stratejik bazen de taktiksel yollarla politikayı bilgilendirebilecek harika çalışmalar yaptıklarını gördüm. Bu son derece değerliydi. Ancak birçoğu çalışmalarını savunma bakanına ya da ulusal güvenlik danışmanına ulaştırmadıkları sürece bunun bir önemi olmadığını düşünüyordu. Amaçları her zaman çok yükseğe çıkmaktı. Ancak bu, savunma bakanının düşünme şeklini ya da ulusal güvenlik danışmanının bilgileri özümseme ve bunları başkan için politika tavsiyelerine dönüştürme şeklini şekillendirecek bir dizi karar vericiyi gözden kaçırıyor. Örneğin, Savunma Bakanlığı'nın alt ve orta kademeleriyle etkileşim çok önemlidir. Burası akademisyenlerin eğitilmek isteyen- ideal olarak kısa ve öz- ve ABD için doğru sonucu yaratmak üzere kullanabilecekleri iyi fikirler arayan insanları bulabilecekleri yerdir. Bu kişiler ister müsteşar yardımcısı ister devlet memuru ya da askeri personel olsun, sizin görüşlerinize ihtiyaç duyarlar ve bunları kullanabilirler. Bu bilgileri onlara verimli bir şekilde özümseyebilecekleri bir formatta ulaştırmanın bir yolunu bulun ve bunun ülke olarak yaptıklarımız üzerinde hemen olmasa da büyük bir etkisi olabilir.

Not: Texas National Security Review, Stratejist Bölümü’nün bir parçası olarak, üst düzey politika yapıcılar ve kamu hizmetindeki liderlerle yapılan söyleşileri yayınlamaya başlıyor.

Abizaid, Obama yönetimi döneminde Afganistan, Pakistan ve Orta Asya’dan sorumlu Savunma Bakan Yardımcısı olarak görev yaptı. Bu görevinden önce Ulusal Güvenlik Konseyi kadrosunda hem terörle mücadele direktörü hem de iç güvenlik ve terörle mücadeleden sorumlu başkan yardımcısının kıdemli politika danışmanı olarak yer aldı. Ayrıca yedi yıl boyunca Savunma İstihbarat Teşkilatı’nın Afganistan-Pakistan ve Irak/Ortadoğu bölümlerinde Terörizmle Mücadele Ortak İstihbarat Görev Gücü’nde görev yaptı. Bu süreçte birçok kez Orta Doğu’da çalıştı. Abizaid, California Üniversitesi, San Diego’dan Psikoloji alanında lisans ve Stanford Üniversitesi’nden Uluslararası Politika Çalışmaları alanında yüksek lisans derecesine sahiptir. Aldığı ödüller arasında Ulusal İstihbarat Üstün Hizmet Madalyası, Merkezi İstihbarat Teşkilatı Direktör Ödülü ve Ulusal Askeri İstihbarat Derneği John T. Hughes Ödülü bulunmaktadır.

Kaynak:  Texas National Security Review

*İçerik orijinal haline bağlı kalınarak çevrilmiştir. Makalede temsil edilen görüşlerin sorumluluğu yazara aittir, söz konusu yazı ve görüşler Hamaset'in editoryal politikasını yansıtmayabilir.