Yazar: Mikhail Gurevich

Çeviri: Muhammet Hulusi Cengiz

İran İsrail'e Neden Tekrar Saldıramıyor?

İran'ın neden tekrar İsrail'e saldırmamaya karar verdiği konusunda, Tahran acele etmeme kararı aldığı için Orta Doğu'da büyük bir savaş tehdidi ortadan kalkmış oldu.

İran bir kez daha İsrail'i, Yahudi devletinin saldırganlığına sert bir şekilde karşılık vermekle tehdit etti. Ordu Koordinasyon Başkan Yardımcısı Habibollah Sayyari, Tahran ordusu ve Devrim Muhafızları'nın kırmızı çizgileri aşanları pişman edeceği uyarısında bulundu.

İsrail ise Tahran'a karşı konuşmaktan kaçındı ve bunun yerine siyasi söylemini Hamas'a odakladı. Times of Israel'in haberine göre, özellikle Başbakan Benjamin Netanyahu, rehineleri serbest bırakması için Filistinli grup üzerindeki askeri ve siyasi baskıyı yakın gelecekte artırmaya söz verdi.

İyi haber şu ki İran-İsrail savaşı olmayacak. En azından bu aşamada.

Tahran, İsrail hava kuvvetlerinin misilleme saldırısına yüksek sesle tepki vermemeyi tercih etti ve Natanz nükleer merkezini koruyan radarın imha edildiğine dair tüm haberleri 'Siyonist entrika' olarak nitelendirdi. Sonuç olarak elimizde İsrail'e atfedilen iki hava saldırısı ve İran'a ait bundan daha büyük bir saldırı var. İkinci durumda her şey resmiydi. İslam Cumhuriyeti, Guinness Rekorlar Kitabı'na tek bir saldırı operasyonunda yer alan en fazla sayıda İHA ve balistik füzeye ilişkin bir makaleyle girebilir.

Bu arada, geniş çaplı saldırının gerçek etkisinin ne olduğunu bilmiyoruz. İsrail gibi İran da hasar verilerini dikkatle gizliyor. Ancak bu tür olayların siyasi sonuçları çok daha önemlidir. Ve Orta Doğu'da her zaman olduğu gibi, birbiriyle alakasız görünen bir düzine sorun iç içe geçmiş durumda. Örneğin İran'ın saldırısının ardından Batılı ülkeler İsrail'e tepki vermemesini tavsiye etmeye başladı, ancak söylentilere göre Yahudi Devleti, Hamas'ın Gazze'deki son kalesi olan Refah'a askeri operasyon düzenleme hakkı için pazarlık yapıyordu.

Sonunda sabrı tükendi ve karşılık verdi.

İranlıların seçenekleri vardı. Ayetullahlar İsrail'in yine tüm kırmızı çizgileri aştığını söyleyebilirdi. Bu, gerilimin daha da tırmanmasına yol açabilir ama Hamas'ı da koruyabilirdi. Ancak İran kendi nedenleriyle Filistinlileri görmezden geldi ve basın aracılığıyla ciddi bir şey olmadığını bildirdi.

Bu barışçıl tavrın nedeni muhtemelen İsrail, Ürdün ve Basra Körfezi'ndeki Sünni monarşiler arasında işleyen bir ittifak öngörmeleriydi. Bu tam da İranlıların önlemek için ellerinden geleni yaptıkları bir kâbus. Hatta 2023'te Suudi Arabistan ile diplomatik ilişkilerini yeniden kurdular. Ancak görünüşe göre Şiilerle yüzleşmek, Sünnileri Yahudilerden hoşlanmamaktan daha ılımlı hale getirmek için daha önemli.

Askeri analistlere göre, İsrail Hava Kuvvetleri İran'ın hava savunma sistemlerine saldırdıysa, bu muhtemelen Ürdün ya da Arap Yarımadası üzerinden uçtukları anlamına gelir. Bunun Haşimi Krallığı ya da Suudilerin rızası olmadan yapılmış olması pek olası değildir. Sonuç olarak, askeri ittifak sadece savunma amaçlı değildir; bu da Hizbullah, Husiler, Irak ve Suriye'deki Şii milisler de dahil olmak üzere İran'ın bölgedeki neredeyse tüm vekillerinin risk altında olduğu anlamına gelmektedir.

Ancak şimdilik bunların hepsi varsayımsal bir tablo. Üçlü bir ittifak için İsrail'in Riyad'la ilişkilerinin normalleşmesi, anlaşmanın bir parçası olarak ABD ile bir savunma anlaşması imzalanması ve Suudi Arabistan'ın nükleer kapasiteye sahip olması için Amerikan-İsrail iyi niyetinin gösterilmesi gerekiyor.

Ayrıca tüm bunların Haziran sonundan önce gerçekleşmesi gerekiyor. Aksi takdirde Washington yaklaşan seçimler nedeniyle ilgili kararları Kongre'den geçiremeyecektir. Açıkçası, İranlılar daha fazla olayların şiddetlenmesini sadece yukarıda anlatılan süreci hızlandıracağına inanıyor. Bu nedenle barış için mücadele ediyormuş gibi davranmayı tercih ediyorlar. Bu gezegende uğruna taş üstünde taş bırakılmaması gereken tek şey barışın ta kendisi. Ama barış çok daha sonra gelecek.

Kaynak: kommersant.ru

https://www.rt.com/news/596504-good-news-middle-east/

*İçerik orijinal haline bağlı kalınarak çevrilmiştir. Makalede ifade edilen görüşlerin sorumluluğu yazara aittir, söz konusu yazı ve görüşler Hamaset'in editoryal politikasını yansıtmayabilir.