Bir önceki yazının sonunda Fransız birliklerinin, Mali ordusunun Kidal’e girişini yasakladığından ve Kidal’de askeri üslerini kurduklarından bahsetmiştik. Fransızların bölgeyi kontrol altına alması Fransa’ya karşı şüpheli sorular getirmiştir:
Fransa, Mali ordusunun Kidal’e girişini neden yasakladı?
Fransa bu askeri müdahale ile neyi hedefliyordu?
Fransa’nın niyeti terör gruplarını geri püskürtüp bölgeyi Mali hükümetinin kontrolüne bırakmak mıydı? Yoksa denetimi kendi elinde tutmak mı?
Neden Kidal? Kidal’in önemi nedir?
İlk önce Fransa’nın bu yasakla neyi hedeflediğinin pek açık olmadığını tespit etmemiz gerekir.
FRANSIZLAR YASAKLI BÖLGEDE NELER ÇEVİRİYOR?
Mali’ye terör olaylarını bitirmek ve ülkenin toprak bütünlüğünü sağlamak için yardıma geldiği düşünülen Fransa meğerki kendi menfaati için gelmiş. Niyeti terörü bitirmek değil terörün arkasına saklanarak ülkeyi sürekli bir savaş içinde tutmak ve devleti bununla meşgul ederek kontrol altında tuttuğu bölgedeki altınları ve diğer yeraltı kaynaklarını çalıp götürmekmiş. Çaldığı bu altınları nasıl götürecek, demeyin! Kidal’de kendilerine özel bir havaalanı yaptılar. Burası kendi vatanlarıymış gibi istedikleri zaman istedikleri gibi şartsız koşulsuz girip çıkıyorlar. Hatta öyle ki Macron, başkent Bamako’ya hiç uğramadan Fransa’dan direk uçuşla Kidal’e ge1iyor. Macron’un direkt uçuştan sonra dönemin Mali cumhurbaşkanı İbrahim Boubacar Keita’yı kendisi ile görüşmesi için ayağına gelmesini emrediyor.
Fransız bakanlar ve diğer yetkililer de Fransız askerlerini ziyaret etmek için istedikleri zaman Mali hükümetinin haberi bile olmadan Kidal’e gelip gidiyorlar. Aynı zamanda büyük kargo uçaklarıyla getirdikleri ağır silahları teröristlere veriyorlar. Dönüşte de buradan çaldıkları altınları doğrudan ülkelerine götürüyorlar.
MANSA MUSA’NIN ALTINLARI FRANSA’YA MİRAS KALDI
Tüm bunların dışında, Fransa’nın burada bulunmasının en büyük amacı ise ülkeyi ikiye bölmektir. Zaten silahlı örgütlerin ülkeye getirilmesinin asıl amacı da bu değil mi… Peki neden? Çünkü Mali’de, özellikle de ülkenin kuzey bölgesinde çok zengin yeraltı kaynakları bulunmaktadır. Mansa Musa’nın şu ana dek tarihin en zengin insan unvanına sahip olması da bunun bir göstergesidir. Ülkede halen yıllık altın üretimi 50-60 ton civarındadır. Ancak bunun yüzde 80’i üretim ortağı olan Fransa’nın kasasına gidiyor. Fransa boşuna dünya dördüncüsü olmadı…
“BÖL VE FETHET”
Bununla birlikte Mali’de üretilen diğer kaynaklar ise tuz, demir ve kireçtaşıdır. Ayrıca Mali’de tespit edilen ama henüz üretimine başlanmayan boksit, bakır, nikel, fosfat, manganez, uranyum, lityum ve Arabistan petrolü ile kıyaslanacak derecede petrol yatakları gibi nice kaynak bulunuyor. İşte tüm bu kaynakları daha rahat çıkarabilmek için Fransa Mali’nin kuzeyini bölmek istiyor. Zaten onların sömürge anlayışı tam da böyle değil mi? “Böl ve fethet” (Diviser pour bien régner). İşte bu mantıkla tüm Afrika ülkelerini parçaladılar. Bu nedenle bölgede bağımsız Azawad devletini kurmak isteyen isyancı Tuareg gruplarını ve diğer terör gruplarını silahlandırarak sürekli sivil yerleşimlere ve askeri kamplara saldırtıyorlar.
FRANSIZ SUBAYLARDAN TERÖRİSTLERE ÖZEL EĞİTİM
Fransa teröristleri sadece silahlandırmıyor, aynı zamanda subayları ile onlara eğitim veriyor. Onların yakıt ihtiyacı karşılıyor, radar ve uydularıyla Mali ordusuna karşı yönlendiriyor. Bu yüzden teröristler saldırıdan sonra hemen ortalıktan kayboluyorlar ve hiçbir şekilde bulunamıyorlar. İşte bu yüzden tüm dokuz yıl boyunca terör olayları bitmedi, aksine her tarafa sıçradı. Tüm bunlar ülkeyi savaşla meşgul ederek isyancıların bağımsızlığını onaylamaya mecbur bırakmak için. Geçiş Başkanı Dionkounda Traore’nın görev yaptığı Nisan 2012-Eylül 2013 tarihleri arasında durum hep bu şekilde geçti ve millet bir an önce seçimlerin olmasını, yeni gelecek başkanın ülkeyi kurtarmasını bekledi.