Yazar: Kamal Alam
Çeviri: M. Hulusi Cengiz
Eğer modern savaşın özdeyişine göre "savaş, politikanın başka araçlarla sürdürülmesinden başka bir şey değildir" dersek, Türkiye'nin Suriye'deki savaşının başarısızlıkla sonuçlandığını söyleyebiliriz.
Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, 2012'de Şam'daki Emevi Camii'nde namaz kılacağına dair verdiği sözü, "katil" olarak nitelendirdiği Suriye Devlet Başkanı Beşar Esad'ı görevden almak için yaptığı yeminlerle sürdürüyor, ancak şimdi umutsuzca ilişkileri yeniden kurmaya çalışıyor.
Erdoğan, Esad'ın Türkiye'yi ziyaret etmesini istediğini belirterek, "Ailelerimiz yakındı ve tekrar yakın olabilir" dedi. Mısır, Suudi Arabistan ve BAE ile yaşanan değişiklikler göz önüne alındığında, bu Erdoğan için büyük bir U dönüşüdür.
CHP lideri Özgür Özel de Esad ile görüşme talebinde bulundu. Muhalefetin Şam'la ilişkileri düzeltme konusunda öne geçmesi, Erdoğan için büyük bir aşağılanma anlamına gelebilir.
Türkiye'nin Suriye politikası o kadar karmaşık bir hale geldi ki, nihayetinde Ankara'nın Esad'la iş birliği yapması gerektiği konusunda bir fikir birliği oluştu.
Şu anda Türkiye, Şam'la umutsuz bir şekilde ilişkileri düzeltmeye çalışıyor ve liderlerin Esad ile ilk görüşmeyi ve fotoğraf çektirmeyi hedefledikleri görülüyor. Özel, Esad ve Erdoğan arasında arabuluculuk yapabilmesi için kendisinin gerekli olduğunu öne sürdü.
Görünüşteki bu zeytin dalına rağmen, CHP'nin Suriye'deki karmaşanın sorumlusunun kim olduğuna dair şüpheleri yok. Yükselen yabancı düşmanlığı, İdlib'deki isyancılara verilen destek, enflasyon, mülteciler ve Suriye'nin kuzeyindeki askeri bataklık gibi sorunlar bu karmaşayı besliyor.
Politikada Değişim
Bu yılın başındaki yerel seçimlerde AKP'yi mağlup ederek moral bulan Türkiye muhalefeti, Türkiye'nin dış politika başarısızlığı konusunda kaygılı. Bu durumda şu soru ortaya çıkıyor: Ankara ilişkileri düzeltmek istiyorsa, Türkiye'nin Suriye savaşını körüklemesinin anlamı neydi?
Rejim değişikliği savaşını yöneten iki ülke öne çıkıyor: Türkiye ve Katar. Suudi Arabistan ve BAE de, üst düzey Suriyeli yetkililerle düzenlenen toplantılar ve heyetlerle müttefik hale getirildi.
Şam'da tüm bunların amacına dair sorular var; Türkiye kendisini istikrarsızlaştıran bir savaşı desteklemekle ne kazandı? Türkiye'nin desteklediği isyancıların şimdi Türk bayrağını yaktığına dair haberler var. Savaş başarılı oldu mu?
Bazı gözlemciler, Esad'ın, Türkiye'nin Suriye'den çekilmek için bir yol haritası belirleyene kadar Erdoğan'la görüşmek istemeyeceğini belirtiyor.
13 yılın ardından, Türkiye'nin Suriye politikasında büyük bir değişim yaşanması muhtemel görünüyor. Savunma ve istihbarat yetkilileri bir araya gelmiş olsa da Esad ile Erdoğan ya da Özel arasında gerçekleşecek bir görüşme, Ankara'nın Esad'ı devirme politikasını sona erdirecektir.
Eğer Esad, ilk görüşmeyi Erdoğan'a değil de muhalefete yaparsa, Türkiye'nin Suriyeli muhaliflere ev sahipliği yaptığı düşünüldüğünde bu durum ironik olacaktır. Esad, Yunanistan, Ermenistan, Mısır, Suudi Arabistan ve BAE'yi ustalıkla kullanarak Erdoğan'ı diplomatik bir U dönüşüne zorladı, zira Türkiye'nin bölgesel rakiplerinin Şam'ın yanında yer aldığı netleşti.
Kaynak: middleeasteye.net
*İçerik orijinal haline bağlı kalınarak çevrilmiştir. Makalede temsil edilen görüşlerin sorumluluğu yazara aittir, söz konusu yazı ve görüşler Hamaset'in editoryal politikasını yansıtmayabilir.